Ecotoerisme en gehaktballen uit de magnetron

Deze reis begint in het grauwe en natte Gorno Altaisk, gelegen aan de westkant van de provincie Altai in Rusland. Het is een erg onaantrekkelijke stad, zeker als je komt voor natuur en natuurbescherming. Zo lijkt het. Want ook al heeft de stad zelf weinig natuurschoon te bieden, er werken een hoop mensen hard aan de bescherming van de omliggende bergruggen en steppes.

Ik ben hier samen met een locale WWF collega en een onafhankelijke evaluator, die het programma van WWF in de Altai Sayan regio beoordeelt. Elke 3 jaar worden de WWF programma’s geëvalueerd waarna de plannen indien nodig worden bijgesteld en nieuwe contracten worden afgesloten tussen WWF Nederland en onze collega kantoren in de regio.

We bezoeken een aantal partijen waar WWF de afgelopen jaren mee heeft samengewerkt, zoals nationale parken, overheden en scholen.
Na een kort verblijf in Gorno Altaisk rijden we in een aantal dagen naar Kosh Agach, gelegen in het oosten van de provincie. Onderweg wisselen de landschappen elkaar snel af, van besneeuwde bergen tot kale steppes. We bezoeken verschillende families die met behulp van kleine leningen ecotoerisme hebben opgezet in hun dorpen. Deze leningen zijn de afgelopen jaren verstrekt door een fonds en WWF heeft ervoor gezorgd dat het bij de meest geschikte families terecht kwam. In dorpen dicht bij gebieden waar de sneeuwluipaard en het Argali schaap leven. Niet alleen volwassenen worden betrokken bij natuurbescherming, in verschillende dorpen zijn ‘WWF Friend Clubs’ opgericht voor de kinderen. Zij leren over natuur en zijn betrokken bij WWF activiteiten zoals campagne voeren en bomen planten. In Aktash worden we getrakteerd op een toneelvoorstelling door de kinderen van de locale school.

Er is een hoop armoede in dit deel van Rusland en de dorpen bestaan grotendeels uit gammele huisjes. Ik vraag me af hoe het leven hier zal zijn midden in de winter, met temperaturen rond de min 20 graden.. Nu is het nog erg aangenaam en zonnig.

Ook leuk om even iets over eten te vermelden: dat gebeurt in kleine plastic cafeetjes, met 1 of 2 items in de vitrine. Uit het niets worden er dan toch rijk gevulde soepen en gehaktballen op tafel getoverd. Zonder magnetron ben je hier in elk geval nergens, iedere maaltijd; ontbijt, lunch en diner worden er in opgewarmd. Vreemd, maar het smaakt prima!